«Mundartecke»: De Teppichchlopfer hed choge wee too

Wer brucht hütt no e Teppichchlopfer? Vili Lüüt wüssid chuum me, was daas chönt sy. Bsunders im Früelig heds früener i vilne Gäärte und Höf im Rhythmus tätscht. Bsunders de, wenns sunnig gsy isch. Me hed vili Fraue mit Chopf­tüecher gsee, si händ die heisse Früeligs- und Summertääg pruucht zum d Früeligsputzete z mache. Dezue hed mer alli Matratze und Teppich veruse gschläikt und hed de Schtaub mit em Teppichchlopfer use gschlaage. Häi, dee Schtaub isch wie e Wolke i de warme Luft verschwunde. Für d Fraue isch daas e chäibe Chrampf gsy. Dobe i de Wonig hed mer d Bett no müesse ab­schtaube und putze.

Gäge Oobig hed mer die schwääre Matratze wider a richtig Ort ane gschleppt. D Manne händ öppe bim Ufeträäge vo dem Plunder echli ghulfe.

Die Matratze sind nid us Schuum­gummi gsy. Die beschte Matratze hed mer us Rosshoor gmacht. Mit de Zyt sind de die Bettlaager dureglääge und nümme eso kummood gsy. Si sind mängisch nume no halb so dick und afigs hert gsy. So isch mer mit de Matratze zum Sattler ggange. De Röbi Weller a de Züüg­huusgass hed amigs zmizt uf de Antonsgass d Matratze uufgmacht, hed d Rosshoor usegnoo und dur e Maschine gloo. D Rosshoor sind de wider luftig und suuber gsy. Zletscht hed de Sattler Weller die Matratze wider zuepüezt und d Lüüt händ de wider es wäichs Näscht ghaa. Vo de hüttige Bett mit em «gsunde, tüüfe Schloof» hed me nume chönne träume.

Für s Teppichchlopfe heds äxtra e Schtange i de Gäärte ghaa. D Chind händ mit Fröid a dene Schtange umeturnet. Alli händ s Redli chönne und au de Felguufzug. D Chind händ enand aagschpornt und händ die Üe­bige chönne, bivoors i d Schuel choo sind. Uf de Schuelhuus­plätz heds Turn- und Chläderschtange ghaa. Deet sind d Chind wyt ufe gkläderet. Läider gseed me die Gräät wäg de Sicherhäit nume no sälte.

Die Teppichchlopfer hed me nid nume pruucht zum de Dräck us de Teppich z bämere. Me hed demit au öppe de Chind de Hose­bode versolet. Es isch halt duezmol no gang und gääb gsy, as mer d Chind verbänglet hed. D Mäinig, es sig wichtig, as me d Chind nid söll verwäichliche, isch no lang ume gäischteret. Au mys Hinder hed mer öppe traktiert. Daas hed amig ächt wee too. Nid nume mit de Fitze vom Chlaus oder de Ruete vom Leerer, au vor dene choge Teppichchlopfer hed me grosse Reschpäckt ghaa. Mängisch händ d Chind e Zytig i Füdli­bode ine gschoppet, so händ d Schleeg weniger wee too. Schlimm isch für vili Chind gsy, as die Grosse äistig mit em Teppichchlopfer troot händ.

Wie gsäid, es isch e anderi Zyt gsy, womer d Chind nid hed welle verbääbele. Ich tänke, es isch guet, as i de letschte Jorzäänt d Gwonet ggänderet hed, d Chind mit Schleeg und Oor­fyge z stroofe.

Die Mundartecke erscheint monatlich und enthält Geschichten und Erinnerungen aus der Stadt Zug. Ein Tipp für diejenigen, die Schwierigkeiten beim Lesen haben: Sie sollten es mit Lautlesen versuchen.